Spis treści:
Poszukiwanie bezpiecznych i wysokiej jakości warunków życia jest głównym powodem migracji do Niemiec. Motywację cudzoziemców wywołuje również zapotrzebowanie na wysoko płatne wakaty, o które mogą ubiegać się specjaliści o różnym doświadczeniu i umiejętnościach. Ale kto może ubiegać się o relokację do Unii Europejskiej i uzyskać obywatelstwo niemieckie? Przyjrzyjmy się bliżej krótkiemu przewodnikowi dla migrantów w 2023 r.
Osoby, które przeszły kluczowe etapy relokacji, mogą ubiegać się o obywatelstwo niemieckie:
Aufenthaltserlaubnis lub zezwolenie na pobyt — główny dokument zezwalający cudzoziemcom na legalny pobyt w Niemczech. Najpierw wydawana jest na okres do 3 lat, po czym może zostać przedłużona. Rejestracja trwa z reguły do 3 miesięcy.
Rząd Niemiec serdecznie wita wykwalifikowany personel, specjalistów w dziedzinie IT, telekomunikacji, medycyna, nauki przyrodnicze. Rejestracja odbywa się na „niebieskiej karcie”, ważnej przez rok z możliwością przedłużenia. Niewykwalifikowani specjaliści również mogą ubiegać się o dokument, ale pod jednym warunkiem — dostępność uzasadnień dla obecności swojej niezależności eksperckiej. Na przykład na wolne stanowisko UE nie powinien być kandydat z Niemiec ani innego kraju.
Najbardziej niezawodny sposób na uzyskanie zezwolenia na pobyt w kraju — otwierając swój biznes. Wnioskodawca musi przedstawić solidny biznesplan i uczestniczyć w rozwoju niemieckiej gospodarki. Opcja ta nie będzie dostępna dla osób pragnących ubiegać się o pobyt stały w kraju. Przedłużenie otrzymanego zezwolenia na pobyt również jest skomplikowane.
Rząd niemiecki popiera pragnienie Niemców, którzy chcą wrócić do kraju. Odpowiednia ustawa wspierająca uchodźców weszła w życie w 1953 r., obejmując udzielanie pomocy i wsparcia społecznego. Dokument był wielokrotnie edytowany i zmieniany, najnowsza wersja weszła w życie w listopadzie 2013 roku.
Osoby bez odniesienia do kraju zamieszkania i pochodzenia mogą uzyskać obywatelstwo niemieckie. Warunki dotyczą również osób urodzonych już w 1993 roku. Osoby należące do tej kategorii są uważane za „późnych osadników niemieckich”. Wnioskodawcy muszą złożyć pakiet dokumentów, w tym: paszport, akt urodzenia, akt małżeństwa, akt urodzenia przodków lub rodziców. Kolejnym krokiem jest potwierdzenie znajomości języka niemieckiego. Funkcja — jeśli pierwsza próba zakończyła się niepowodzeniem, możesz ponownie przystąpić do testu dopiero po sześciu miesiącach w konsulacie. Alternatywa — uzyskanie certyfikatu językowego.
Zaloguj się lub zarejestruj aby zostawić komentarze.